Koniecpolski Jan Aleksander

Rys. Herb Pobóg

zm. 1719

Nie jest znana jego data urodzenia. Wiadomo jedynie, że był synem wojewody bełzkiego Krzysztofa Koniecpolskiego i Konstancji ze Stanisławskich - kasztelanki halickiej. 

W 1682 r. zaistniał jako dziedzic ogromnych dóbr po bezpotomnej śmierci kasztelana krakowskiego Stanisława Koniecpolskiego, któremu nie dorównywał w zdolnościach wojskowych. Najwyższą rangę wojskową jaką uzyskał był tytuł pułkownika, a największe osiągnięcie wojskowe to zdobycie w 1694 r. Szarogrodu.

W 1683 r. uzyskał tytuł starosty balińskiego. Przed 1690 został starostą sieradzkim zaś w 1692 mianowano go koniuszym wielkim koronnym. W 1696 założył koło Złotego Potoku miasto, któremu nadał nazwę od swego imienia - Janów.

W 1700 roku został wojewodą sieradzkim a 1704 bracławskim.

Ze względu na "braki w prawie" do których się przyznawał unikał działalności politycznej i nie uczestniczył w sejmach i sejmikach.

Zmarł bezpotomnie po długotrwałej chorobie prawdopodobnie 3 grudnia 1719 r. w Rokołupach a jego ciało pochowano w krypcie kościoła w Koniecpolu. Na nim wygasł ród Koniecpolskich, przez co zgodnie z tradycją nad jego grobem złamano szablę i strzaskano tarczę herbową.

• Poprzedni artykuł
• Następny artykuł