IT-JURA.PL
   Główna | Wstecz | Mapa | Startowa | Ulubione | Szukaj      
 
Paweł z Przemankowa

PAWEŁ Z PRZEMANKOWA - zm. 1292

Od 9 października 1266 do 1292 biskup krakowski. Był synem komesa Jazdona. 28 października 1266 elekcję na biskupa potwierdził arcybiskup gnieźnieński Janusz w Uniejowie. Biskup utrzymywał prawdopodobnie dobre stosunki z księciem Bolesławem Wstydliwym, gdyż ten obdarzył biskupstwo krakowskie wielkimi przywilejami. Istnieją jednakże również źródła ("Rocznik Traski" i "Rocznik małopolski") mówiące o buncie rycerstwa krakowskiego w 1273 wywołanym jakoby przez tego biskupa Pawła na rzecz Władysława Opolskiego, stronnika Ottokara II czeskiego, przeciwko polskiemu księciu, stronnikowi Węgier.
Jednym z nadań poczynionych przez księcia Bolesława było nadanie biskupstwu krakowskiemu w 1279 r. wioski Bolesław.

W okresie 1279-86 biskup lokuje na prawie niemieckim m.in. Sławków a w l. 1280-83 rozpoczyna tam budowę wielkiego założenia obronnego wzorowanego na zamku we Wrocławiu. Należy to wiązać m.in. z narastaniem konfliktu między władzą świecką sprawowaną wówczas przez Leszka Czarnego a władzą duchowną.

W 1283 dochodzi do otwartego konfliktu biskupa z księciem. Jego zarzewiem była sprawa ziemi sądeckiej i spór z Kingą, żoną Bolesława Wstydliwego. Ponadto książę czuł się zagrożony w swej władzy ze strony rodu Lubowlitów, z którego gałęzi Półkoziców wywodził się biskup Paweł z Przemankowa. W wyniku kilkukrotnych interwencji u legata papieskiego i kardynała-diakona kończące się zawsze ich interwencją na korzyść Kościoła i Kingi biskup Paweł nabrał pewności w swoich dokonaniach, co w efekcie doprowadziło do uwięzienia go przez księcia Leszka Czarnego. Książę ten wezwał biskupa do Łagowa, a następnie kazał go przywieźć do Sieradza i tam zamknąć w ciemnicy. Ponadto skonfiskowano jego dobra wraz z zamkami, księgami, dochodami, a nawet szatami kościelnymi.

Dopiero 8 grudnia 1284 w Krakowie nastąpiła ugoda między biskupem i księciem. Książę w akcie ekspiacyjnym przyrzekł biskupowi wysokie odszkodowanie - 6000 grzywien płatnych w ciągu 6 lat, 3000 grzywien zabezpieczono w dobrach książęcych, pozostałe poręczyli swymi dobrami: Janusz - kasztelan krakowski, Otton - wojewoda sandomierski, Sułko - kasztelan wiślicki i inni.

Ponowny bunt rycerstwa krakowskiego pod przewodnictwem wspomnianego wyżej Ottona miał miejsce w 1285 r. Miał w nim wg Długosza uczestniczyć również biskup Paweł. Bunt doprowadził do szybkiego zajęcia ziemi sandomierskiej i krakowskiej bez zamku wawelskiego przez wezwanego przez buntowników Konrada czeskiego. Dopiero węgierska pomoc uspokoiła bunt w zwycięskiej bitwie wojsk księcia pod Bogucicami nad Rabą 3 maja 1285.

30 listopada 1286 książę Leszek Czarny i biskup Paweł zawarli kolejną ugodę przywracającą wszystkie przywileje przyznane Kościołowi przez poprzedników panującego księcia. Na dodatek Leszek Czarny dał biskupowi kasztelanię Piątkowisko w ziemi sieradzkiej.

Po zajęciu Krakowa w 1289 przez księcia śląskiego Henryka IV biskup ponownie został uwięziony, tym razem z powodu opowiedzenia się przez niego po śmierci Leszka Czarnego w walce o tron krakowski za koalicją wnuków Konrada Mazowieckiego I przeciwko władcy śląskiemu.

W 1291 biskup stanął na czele panów małopolskich, którzy pertraktowali w Lutomyślu z Wacławem II.

 

Zobacz również:

Kraków
Sławków
IT-JURA.PL - serwis jurajski
Początek strony Copyright © 2000-2011 Dariusz Orman | Autor | Kontakt Początek strony