IT-JURA.PL
   Główna | Wstecz | Mapa | Startowa | Ulubione | Szukaj      
 
Kobylany - rys miejscowości

KOBYLANY

Wieś leżąca na pd. krawędzi Płaskowyżu Ojcowskiego. Zaliczana jest do typu wsi wielodrożnicowych. Leży ona również w granicach Parku Krajobrazowego Dolinki Krakowskie i graniczy z otulina Parku. 

Przez Dolinę przebiega żółty szlak Dolinek Jurajskich

neolit - ślady osadnictwa w schronisku Pod Słupami

wczesna epoka brązu - ślady osadnictwa w schronisku Pod Słupami

epoka brązu - okres halsztacki (epoka żelaza) - ślady osadnictwa w schroniskach Pod Słupami, Przechodnim i Wielka Strąka w Dolinie Kobylańskiej

okres rzymski - ślady osadnictwa z tego okresu znaleziono w schronisku Przechodnim

1399 - pierwsza wzmianka o wsi

XVIII w. - budowa kompleksu dworskiego

pocz. XIX w. - budowa kaplicy

1914 - okoliczni mieszkańcy ufundowali kapliczkę Matki Boskiej w Dolinie Kobylańskiej

Warto zobaczyć:

Na pn. krańcach wsi rozpoczyna się Dolina Kobylańska, zwana czasami Karniowicką lub rzadziej Jarem Kobylańskim, o długości około 3-4 km. 
Dojście do Doliny prowadzi ścieżką wyłożoną betonowymi płytami wiodącą wzdłuż potoku, który stanowi lokalną drogę dojazdową dostępnej tylko dla mieszkańców tej wsi, która na długości ok. 300 m biegnie korytem potoku Kobylanka. Podobny przykład komunikacji lokalnej mamy w pobliskich Bolechowicach. Takie "rozwiązania" komunikacyjne są jedynymi w okolicach Krakowa i zapewne nielicznymi w Polsce.
Dolina Kobylańska od południa otwiera się skalną bramą, za którą ciągnie się kręty, bezleśny, podobny do kanionu wąwóz zwany Nagajami. Z jego zboczy wznoszą się liczne skałki o nieprzeciętnym bogactwie form. W śród nich można zauważyć występowanie typowo górskich formacji skalnych typu: grani, bloków, ścian lub murów skalnych. Występujące tu formy skalne to przeważnie wapienne turnie które dzięki swej malowniczości uzyskały oryginalne nazwy nadane przez wspinających się tu taterników. Dla przykładu warto wymienić choćby: Turnia Bodzio, Turna Żabi Koń, Okręt, Mnich, Wronia Baszta, Zębata Turnia itp. 
W niszy w ścianie skalnej Turni Żabikoń w 1914 roku po objawieniu NMP założona została kapliczka Matki Boskiej. Prowadzą do niej z dna dolinki drewniane schody, które później zostają zastąpione kutymi w skale. We wnęce skalnej z której rozlega się malowniczy widok na dolinkę znajduje się ołtarzyk z figurką MB a po lewej stronie widnieje wmurowana tablica która mówi: "Rok pamiętny objawienia Matki Boskiej 1914 r. Tu jest moja wola stwierdzają wierni".
W północnej części skaliste stoki porośnięte są bogatym lasem mieszanym, dzięki czemu Dolinka ta mimo swej małej długości jest dodatkowo urozmaicona. Znajdujące się w górnym odcinku doliny źródło Kobylanki zostało uznane za pomnik przyrody
Dolina Kobylańska stanowi mekkę dla uprawiających wspinaczkę skałkową oraz dla weekendowych turystów. Stawiali w niej pierwsze kroki najlepsi polscy alpiniści i himalaiści, zatem pamiętajcie, że gdy patrzycie na wspinających się na skałach być może patrzycie na przyszłe sławy:-)
Uwaga! W czasie wakacji należy się liczyć z około 30-40 namiotami rozbitymi w tej urokliwej w całej swej długości dolince. Jeśli chcesz zainteresować kogoś terenem Jury musisz mu ją koniecznie pokazać. 
Dla mnie Dolina Kobylańska stanowi Jurę w pigułce i z całą pewnością zaliczyć ją należy do grona najpiękniejszych dolin na Jurze. 

Oprócz malowniczości doliny nie można zapomnieć o jej znaczeniu dla nauki. Mimo dużego nasilenia ruchu turystycznego w tym miejscu zachowała się tu duża różnorodność szaty roślinnej. Jak wspomniałem w górnym zalesionym odcinku przeważają lasy grądowe oraz młodniki brzozowe i sosnowo-dębowe. Na masywach skalnych występują natomiast zbiorowiska roślinności kserotermicznej zaroślowej i murawowej. Dolny odcinek zajmują głównie murawy kserotermiczne (Origano Brachypodietum), pastwiska i rzadkie zagajniki brzozowe. Liczne natomiast są murawy naskalne (Festucetum pallentis), a na osypiskach wapiennych zbiorowisko piargowe z paprocią zachyłką Roberta (Dryopteridetum Robertiani). Dno doliny zajmują żyzne pastwiska (Lolio-Cynosuretum), nad potokiem zaś występują fragmenty ziołorośli i szuwaru mannowego (Sparganio-Glycerietum). Zachowała się tu bardzo bogata flora i fauna ciepłolubna. W górnej części lewego zbocza koło wylotu Doliny znajdują się zgrupowania brzozy ojcowskiej (Betula x oycoviensis) oraz jedyne na Wyżynie stanowisko krzewiastej brzozy Szafera (Betula szaferi).

We wsi znajduje się murowana kaplica z pocz. XIX w. -pozostałość zespołu dworskiego

Najstarszy drewniany wiejski dom we wsi pochodzi z ok. 1894 r.

powiększ
Fot. Dariusz Orman - skałki przy ujściu Doliny Kobylańskiej

powiększ
Fot. Dariusz Orman - Dolina Kobylańska - dolna część zw. Nagajami

powiększ
Fot. Dariusz Orman - Turnia Żabikoń

powiększ
Fot. Dariusz Orman - Kapliczka MB w skale Doliny Kobylańskiej

powiększ
Fot. Dariusz Orman - tablica pamiątkowa przy kaplicy MB

powiększ
Fot. Dariusz Orman - widok na Dolinkę Kobylańską z kapliczki MB

powiększ
Fot. Dariusz Orman - skała Okręt w Dolinie Kobylańskiej

powiększ
Fot. Dariusz Orman - typowy krajobraz dolnego odcinka Doliny Kobylańskiej

powiększ
Fot. Dariusz Orman - skałki w środkowej części Doliny Kobylańskiej

powiększ
Fot. Dariusz Orman - jedna ze skałek środkowego odcinka dolinki
 
powiększ
Fot. Dariusz Orman - pole paproci w Dolinie Kobylańskiej

powiększ
Fot. Dariusz Orman - krajobraz górnej części Doliny Kobylańskiej

powiększ
Fot. Dariusz Orman - rzadkie rozwiązanie komunikacyjne - droga biegnąca korytem rzeki

powiększ
Fot. Dariusz Orman - typowa zabudowa Kobylan

powiększ
Fot. Dariusz Orman - nad Kobylanką
 
powiększ
Fot. Dariusz Orman - kaczuszki nad Kobylanką

Zobacz także

dwór w Kobylanach
Bolechowice
szlak Dolinek Jurajskich
IT-JURA.PL - serwis jurajski
Początek strony Copyright © 2000-2011 Dariusz Orman | Autor | Kontakt Początek strony