DĄBROWA k. Wielunia

Dawniej wieś, obecnie północno-zachodnia dzielnica Wielunia położona na pograniczu Wyżyny Wieluńskiej i Wysoczyzny Wieruszowskiej. PKP, PKS

XII w. - ślady bytności człowieka (znalezisko misy z brązu)

XIII-XIV w. - prawdopodobna lokacja wsi

1320 - pierwsza wzmianka o wsi, kiedy to papież Jan XXII zatwierdził koadiutorowi gnieźnieńskiemu m.in. dochody z Dambrorca (Dąbrowy) koło Wielunia

poł. XIV w. - budowa kościoła

1389-1406 - Henczlin lub Hanczko Wadwicz był pierwszym znanym z imienia właścicielem wsi. rodu Wadwiczów, Ród Wadowiczów - właścicieli wsi posiadał herb który wg Bartosza Paprockiego wywodził się z terenów niemieckich. Hano Wadwicz z Dąbrowy miał polec w bitwie z Tatarami nad Kałką w 1399 r. Najsławniejszym przedstawicielem rodu Wadwiczów był Jan Mężyk z Dąbrowy herbu Wadwicz

XV w. - nadbudowa wieży kościoła

1406 - Henczlin Wadwicz uposażył na sumę 6 grzywien znajdujący się w miejscowym kościele ołtarz Najświętszej Marii Panny. Wzmianka ta jest jednocześnie najstarszym znanym zapisem o miejscowym kościele

1500 - w posiadanie Dąbrowy, Ożarowa, Rudnik, Łagiewnik i kuźnicy, została wprowadzona wojewodzina kaliska Anna

1520 - Dąbrowa występuje pod nazwą Dambrowa minor (Mała)

1524 - wieś zwana wówczas Dambrowka należała do H. Łaskiego

1552 r. - Dąbrowa była własnością Russockich

XVI w. - prawdopodobnie ród Rusockich wybudował we wsi obronny dwór na kopcu oblanym wodą

przed 1668 - opuszczenie budynku dworu obronnego prawdopodobnie wskutek jego zniszczenia przez szwedzkiego okupanta kraju, budowa nowego dworu i przeniesienie tam swojej siedziby rodowej

2 połowa XIX w. - do klucza dóbr z ośrodkiem w Dąbrowie należały: wsie Dąbrowa i Bugaj, folwarki Dąbrowa, Kazimierz i Brody vel Borek, attynencja Bugaj oraz osada młynarska wieczysto-czynszowa

Warto zobaczyć:

Na terenie Dąbrowy zachował się dawny układ przestrzenny wsi w typie owalnicy, z główną rozszerzającą się do postaci podłużnego placu-wygonu, w obrębie którego znajduje się staw. 

W południowej części placu, w pobliżu stawu, wznosi się zabytkowy kościół parafialny p.w. św. Wawrzyńca

Na północnym skraju dawnej wsi, w odległości około 700 m na północ od szosy z Wielunia do Wieruszowa, zachowały się pozostałości dawnego siedliska dworskiego.

wg opracowania Z. Bereszyńskiego

Zobacz także