BOROWNO

Wieś leżąca na Wyżynie Wieluńskiej przy granicy z Niecką Nidziańską

1198 - pierwsza wzmianka o wsi "Borouna", kiedy to Kajnimir wymienił ją na Żytno. Niedługo potem była ona siedzibą rozległej parafii a później stała się własnością prywatną.

XIII-XVIII w. - w lesie borowniańskim przebiegała granica ziemi wieluńskiej, która wciskała się tu enklawą w ziemię sieradzką.

XIV w. - w Borownie urodziła się matka Jana Długosza - Beata

1783 - budowa drewnianego spichlerza dworskiego przez Franciszka Paciorkowskiego

1790 - budowa późnobarokowego pałacu

1845 - budowa kościoła, prawdopodobnie jako co najmniej czwartego z kolei w tym miejscu

1885-1901 - przebudowa kościoła

1940 - przebudowa pałacu na młyn, w wyniku czego zlikwidowano jedno z jego skrzydeł

Warto zobaczyć:

W pd. części wsi wznoszą się zabudowania podworskiego kompleksu

Kościół

Na miejscowym cmentarzu znajdują się: grób Edwarda Reszke - wybitnego polskiego śpiewaka i właściciela stajni koni wyścigowych w Widzowie, grób sześciu żołnierzy z 2 IX 1939 (w tym lotnika Władysława Szymlika zestrzelonego pod Chorzenicami) oraz grób 12 członków ruchu oporu zamordowanych w l. 1940-45. Na ich grobie wzniesiono później pomnik.

Z niewielkiego wzniesienia (ok. 250 m n.p.m.) koło wsi rozciąga się ciekawy widok na Jasną Górę.

Między Borownem a Kruszyną w pobliżu najwyższego wzniesienia drogi na zachód od szlaku turystycznego wśród pól wznosi się wysoka kolumna. Dawniej stał na niej posąg młodzieńca. Wg podania syn właściciela pobliskiej Kruszyny - Kacpra Denhoffa, zakochał się w ubogiej szlachciance z Borowna. Zgorszony tym ojciec rozkazał nocą potajemnie podpalić dwór, w którym zamieszkiwała dziewka. W płomieniach zginęła narzeczona młodego Denhoffa i jej rodzina. Młodzieniec na wieść o zdarzeniach popełnił samobójstwo, a ojciec, czując wyrzuty sumienia wystawił synowi ten pomnik. Sam czyniąc pokutę za to miał zamknąć się w pustelni, którą wybudował sobie w parku pałacowym w Kruszynie. 

Zobacz także