CZERNA - klasztor Karmelitów Bosych

Zespół klasztorny ufundowany przez Agnieszkę z Tenczyńskich Firlejową w 1631 r. wznosi się wśród lasu, na prawym (zach.), stromym zboczu doliny Eliaszówki. Tam już w 1629 roku karmelici bosi dostali od wojewody tarnowskiego Jana Tęczyńskiego tereny na budowę eremu. Postawili wtedy 12 osobnych domków-pustelni, otoczonych 4-kilometrowym kamiennym murem. 

W barokowym klasztorze i kościele św. Eliasza znajduje się wiele szczegółów architektonicznych i elementów wyposażenia z czarnego marmuru dębnickiego (m.in. barokowy ołtarz z czarnego marmuru dębnickiego, ciekawe antepedia w ołtarzach). W ołtarzu głównym znajduje się obraz Tomasza Dolabelli.

Przy kościele klasztornym murowanym w 1631-40 r. jest kaplica, poświęcona pamięci błog. ojca Rafała (Józefa Kalinowskiego), członka Rady Narodowej w powstaniu styczniowym w 1863, później zesłańca syberyjskiego, w końcu karmelity bosego w Czernej, beatyfikowanego w 1983. 

Klasztor murowany powstał w latach 1631 - 50, następnie nadbudowany w dwóch etapach w XX w. 

Studnia z 1644 - 56 r. głębokość 36 m., kuta w skale, nakryta kopulastym dachem. 
Ogrodzenie klasztorne z bramkami: północną z 1640 r. i południową zwaną Bramą św. Eliasza z 1672 r. 
Na przyklasztornym cmentarzyku z poł . XIX w. znajduje się pomnik na grobie Aleksandra Błędowskiego, jednego z przywódców powstania listopadowego. 

Przy klasztorze mieści się też muzeum św. Rafała Kalinowskiego.

Przy klasztorze pomnik przyrody - stara aleja bukowa.

Nad potokiem Eliaszówka przerzucony jest kamienny most z l. 1671-95, zwany Diabelskim Mostem, o dł. 120 m i wysokości 18 m. Dawniej wiódł do klasztoru i wsparty był na 13 arkadowych przęsłach; obecnie stanowi malowniczą ruinę, przypominającą legendarne rzymskie akwedukty.

Zobacz także