JASKINIA W STRASZYKOWEJ GÓRZE

Jaskinia znajduje się w Straszykowej Górze nieopodal Ryczowa. Starsze źródła podają jej długość (53 m) i stan znany sprzed odkryć z 1984 r. Jest to obszerna jaskinia o poziomym rozwinięciu. Dzięki nowo odkrytym partiom uważana obecnie za jedną z najciekawszych jaskiń jurajskich mimo nieco zniszczonej szaty naciekowej. Interesujący jest meandrujący ciąg korytarzy.

Do jaskini najlepiej dojść z Ryczowa od przystanku PKS. Stąd kierujemy się polną drogą na pd-wsch w kierunku Straszykowej Góry. Kulminację tego wzniesienia stanowi skałka z betonowym słupem triangulacyjnym. Po pokonaniu grzbietu góry skręcamy na południe w opadającą dolinkę. Jaskinia znajduje się w skałkach na lewym zboczu doliny. Po prawej stronie otworu znajduje się współczesna kapliczka ku czci patronki górników.

Wejście do jaskini stanowi ładny, prostokątny, obszerny otwór rozpoczynający równie obszerny korytarz wznoszący się ku górze. Po wschodniej stronie sali znajduje się drugi - mniejszy otwór wyprowadzający na rodzaj malowniczego balkonu na skałę nad dnem doliny. Omawiane partie jaskini są na tyle jasne, że można je zwiedzać bez problemów nawet bez sztucznego światła. W dalszej części korytarz obniża się doprowadzając do kominka wychodzącego na powierzchnię. Jest to zarazem najdalsze miejsce znane do lat 80- tych XX w.   
Dalej przez niski przełaz dostać się można do kilkudziesięciometrowej długości korytarza o meandrującym przebiegu. Jego ściany składają się z mocno skruszałych fragmentów wapienia scalonych kalcytowym spoiwem co powoduje, że wygląda on jak tunel w ścianach jednego z jurajskich zamków. Na końcu korytarza znajduje się komin. Końcowe partie odkryte w 1984 roku posiadają imponującą szatę naciekową w postaci pól ryżowych, pizolitów i innych. 

Jaskinia znana jest od dawna. Inwentaryzacji znanej na ówczesne czasy części przyotworowej dokonał w 1949 r. K. Kowalski. Nowe partie zostały odkryte przez P. Bednarza w 1984 roku. 

Długość:          150 m
Deniwelacja:     21 m

Zobacz także