BĘDZIN ŻYCHCICE

W 1953 roku J. Szydłowski przebadał tu wykopaliskowo późnorzymską osadę (stanowisko nr 2).

W 1986 roku (30 czerwca-12 lipca) nieopodal wspomnianej osady na stanowisku nr 3  odkrytym podczas badań Archeologiczne Zdjęcia Polski przeprowadzono ratownicze badania wykopaliskowe z powodu znalezienia w wykopie pod szambo przy Domu Kultury skorup z okresu wpływów rzymskich.

Stanowisko nr 3 zlokalizowane jest na lewobrzeżnej terasie zalewowej rzeczki Jaworznik, stanowiącej dopływ Brynicy.

W wyniku prac ratunkowych odkryto dosyć duże skupisko skorup, obejmujące m.in. fragmenty brzegów i den naczyń lepionych ręcznie, fragmenty skorup naczyń siwych tworzonych z użyciem koła garncarskiego, ułamki dolnego kamienia żarnowego wykonanego ze średnio- i drobnoziarnistego piaskowca, silnie skorodowany przedmiot żelazny (prawdopodobnie półfabrykat pochodzenia dymarkowego) oraz liczne fragmenty ziaren zbóż (gł. żyta ale i pszenicy i prosa oraz soczewicy jadalnej i maku lekarskiego).

Z pewnością do ciekawszych znalezisk z osady w Będzinie-Żychcicach należy gliniany przedmiot w kształcie niskiego walca z przekłutym pionowo otworem oraz z czterema poprzecznymi otworkami, wykonanymi "na krzyż". Do tej pory nie udało się ustalić ścisłej analogii do przedmiotu, ale można sądzić iż był to przęślik pełniący również drugą nieznaną funkcję prawdopodobnie w procesach tkackich. Być może, że jest to jednak część przęślicy iglicowatej lub też wijatki.

Dodatkowo badanie pozwoliło zebrać również z górnych warstw wykopów zabytki krzemienne (głównie półsurowiec odłupkowy i parę fragmentów małych rdzeni) z mezolitu lub młodszej epoki kamienia.

Na podstawie zebranego materiału stanowisko uznano za osadę kultury przeworskiej (obróbka żelaza, ceramika siwa) z późnego okresu wpływów rzymskich (schyłek fazy C₁ lub C₂ do fazy D).

Zobacz także