MAŁUSY Wielkie i Małe

Wsie

ok. 400-300 p.n.e. - istniało tu cmentarzysko kultury łużyckiej, mimo iż panowała już w okolicy kultura lateńska

1388 - nazwa wsi brzmiała wówczas "Malusa"

XV-XVII w. - obecna wieś Małusy Wielkie i Małe dzieliła się wówczas na Małusze Błotne (później Konwenckie, Książęce i obecne Wielkie) oraz Stare (później Szlacheckie, obecne Małe) i Pośrednie.

XV w. - Małusy były w posiadaniu 6 dziedziców w tym: 3 herbu Szreniawa, 2 herbu Odrowąż i jeden herbu Pobóg.

2 poł. XIX w. - budowa zabudowań dworskich

1937 - odkrycie archeologiczne grobów z kultury łużyckiej

po 1945 - na stanowisku archeologicznym odkryto jeszcze 8 dodatkowych grobów ciałopalnych

Warto zobaczyć:

W lasku sosnowym zwanym Syskim, na pograniczu z Turowem odkryto i przebadano kilkanaście ciałopalnych grobów z kultury łużyckiej.

Na wsch. krańcu wsi stoją zabudowania dawnego dworu szlacheckiego. 

W parku dwie lipy szerokolistne (nr 36/180 - 1994 i nr 36/181 - 1994) oraz klon jaworowy (nr 36/182 - 1994) wszystkie to pomniki przyrody

Na południe od Małusów Wielkich zalegają torfowiska porośnięte m.in. turzycą Davalla oraz chronionymi kosaćcem syberyjskim i pełnikiem europejskim.

Zobacz także

dwór szlachecki