ŻARKI - kościół p.w. św. Szymona i Judy Tadeusza

Został zbudowany w l. 1518-22 r. z inicjatywy kasztelana wieluńskiego Marcina Myszkowskiego - ówczesnego właściciela Żarek. W XVII w. dobudowano do niego kaplicę św. Wojciecha. W 1702 spłonął w wyniku wielkiego pożaru miasta, wkrótce odbudowany [wg Ośrodka Dokumentacji Zabytków i J. Borowskiej-Antoniewicz w 1746 remontowany - przyp. autora] i rozszerzony przez Męcińskich h. Poraj. W 1746 r. konsekrowany przez biskupa sufragana krakowskiego Michała Kunickiego. W 1811 był restaurowany [budowniczy Czeremek z Krakowa - przyp. autora], a w 1846-47 Piotr Streinkeller przebudowuje go wg planu Henryka Marconiego. Wówczas dominujący element budowli - wysoka wieża na planie prostokąta z barokowym hełmem, została przebudowana w stylu neogotyku ( zwieńczona blankami, a w narożach ostrosłupowymi sterczynami utrwalonymi na drzeworytach z l. 1859-60). W 1914 r. na polecenie austriackich władz wojskowych, aby pozbawią stacjonującą pod Niegową artylerię rosyjską doskonałego punktu odniesienia, wieżę kościelną w Żarkach częściowo rozebrano i przykryto płaskim dachem [uwieczniają ja w takiej postaci znaczki pocztowe i fotografie z tego okresu. Wg tablicy informacyjnej przed kościołem barokowy hełm miał powstać w poł. XIX w. a zostać zdjęty przez Austriaków w czasie I woj. świat. jednak nie pokrywa się to z zachowaną do dziś ikonografią - przyp. autora]. W 1929 dobudowa zakrystii. W l. 1934-39 przebudowany został ołtarz główny, usunięto stalle i odmalowano kaplice Świętego Krzyża i św. Wojciecha. po 1952 r. przeprowadzono renowację całego kościoła. W 1978 wieżę kościelną odbudowano i zwieńczono pseudobarokowym hełmem z latarnią  [wg tablicy informacyjnej przed kościołem wieża została odnowiona po 1952 r. kiedy to sprawiono 3 nowe dzwony, zaś po 1970 r. zrekonstruowano hełm - przyp. autora]. w ostatnich latach zakończono rekonstrukcję zabytkowych 21-głosowych organów piszczałkowych.

Przez liczne przebudowy bryła tego jednonawowego kościoła utraciła swój pierwotny styl, przez co wyróżnia się w niej głównie neogotycka fasada zachodnia z 1846 r., niestety ze zmienionym wyglądem wieży. 

Wewnątrz zachowały się barokowe portale prowadzące do nawy i kaplic z herbami Męcińskich (Poraj-Róża) oraz późnobarokowy ołtarz główny sprzed 1746 r., ozdobiony czterema kolumnami korynckimi, rzeźbami świętych: Wojciecha i Stanisława oraz Chrystusa, z obrazami: Przemienienia Pańskiego oraz świętych Judy i Szymona.  

Ołtarze boczne późnobarokowe, lewy z rzeźbami aniołów, prawy z rzeźbami: Arona i Mojżesza, aniołów oraz Boga Ojca.
W kruchcie kościoła znajduje się płyta poświęcona Piotrowi Steinkellerowi, umieszczona tu w 1894, w czterdziestą rocznicę jego śmierci. 

Plebania z 2 poł. XVIII w. później przebudowana

Ogrodzenie murowane z poł. XIX w., częściowo nowe.

Obok kościoła rośnie kasztanowiec biały - pomnik przyrody (nr 17/71 - 1994)

Uroczysty odpust w parafii odbywa się 28 października i w niedzielę po tym dniu.

Zobacz także