JASKINIA POD KOŚCIOŁEM WSCHODNIA (i Zachodnia)

Jaskinia o poziomym rozwinięciu miejscami niskie korytarze. Znajduje się w Dolinie Sąspowskiej poza Ojcowskim PN. Położona jest w lewym zboczu tej doliny w skałkach na których stoi kościół. Są tu właściwie dwie próżnie skalne nazywane J. od Kościołem Wschodnia i Zachodnia, jednakże Zachodnia jest stosunkowo krótka i ogólnie mało interesująca z obszernym otworem osłoniętym po bokach skałami.

Do wnętrza opisywanej Wschodniej prowadzi niewielki otwór w skalnej grzędzie, od którego biegnie w głąb skały coraz niższy korytarz kończący się niewielkim wyjściem na zewnątrz. Ściany są tu zwietrzałe i pozbawione szaty naciekowej. W pobliżu drugiego otworu jaskini znajduje się bardzo ciasne przejście do dwóch niewielkich salek, przedzielonych oknem na wysokości 1 metra. Dno jaskini zalega namulisko gliniaste.

Pierwsza wzmianka o jaskini pochodzi z roku 1783 kiedy to został sporządzony opis tej jaskini przez miejscowego plebana, na zlecenie prymasa Polski M. J. Poniatowskiego, prezesa Komisji Edukacji Narodowej. Zamysłem Prymasa było, by opisy parafii były pomocne "dla ułożenia mapy kraju". Opis zaś mówi: "Kościół od płd. i zachodu stoi na litych skalach. W tych skalach pod kościołem znajdują się otwory do 2 lochów obszernych. Jeden z tych lochów długi i szeroki tak dalece, ze powóz sześciokonny w nim umieścić i zawrócić może. Z pod tych skal i lochów źródła wytryskają". Pierwsza z jaskiń jest zapewne bliźniaczką omawianej tu jaskini - Pod Kościołem Zachodnia.

Następna wzmianka autorstwa J. Zawiszy, pochodzi z roku 1874. Przeprowadził on w J. Wschodniej  i Jaskini Zachodniej próbne poszukiwania. Salki odkryte zostały przez M. Czepiela, A. Górnego i A. Kobyleckiego 22 kwietnia 1968 roku. Zinwentaryzowana przez K. Kowalskiego w roku 1947. Opis jaskini z planem uwzględniającym salki odkryte w 1968 roku opublikował A. Górny w roku 1970.

Długość:    40 m
Głębokość:  3 m

Zobacz także