IT-JURA.PL
   Główna | Wstecz | Mapa | Startowa | Ulubione | Szukaj      
 
Jaskinia Nad Źródłem I w Dolinie Będkowskiej

JASKINIA NAD ŹRÓDŁEM I

Jaskinia o pionowym rozwinięciu położona w Dolinie Będkowskiej. Zwiedzanie jej jest możliwe wyłącznie dla doświadczonych speleologów z odpowiednim sprzętem.

Otwór jaskini jest dość trudny do znalezienia, gdyż nie leży w pobliżu jakiegokolwiek szlaku. Aby do niej dojść należy od wywierzyska położonego na dnie doliny wspiąć się bez ścieżki na wschodnie zbocze. Przecinamy dwie drogi biegnące równolegle do doliny. Kilkanaście metrów powyżej drugiej z nich w kierunku niewielkich skałek znajduje się mały otwór jaskini.

Sam otwór jaskini ma charakter wąskiej szczeliny, która rozszerza się w 9-metrowej głębokości studnię. Zjazd do niej należy założyć z taśm. Z dna usłanego liśćmi w kierunku południowo-wschodnim ciągnie się wielopoziomowy labirynt korytarzy powstałych na pionowych pęknięciach poszerzonych przez przepływającą tu dawniej wodę. Jednym z korytarzy możemy dostać się do okna w połowie studni wejściowej.
Główny ciąg jaskini z kolei stromo opada w dół po czym dno staje się poziome o korytarz szerszy. W 1946 r. znaleziono tu (K. Kowalski) kości zwierzęce i szkielet ludzki. 
Dalszą część jaskini oddziela 2,5-metrowy próg, za którym ściany korytarzy posiadają rynny boczne. 
Kierując się od studni wejściowej na północny-zachód minąć trzeba ciasny korytarzyk, za którym znajduje się niewielka salka zwana Komorą Złomowisk. Na jej ścianach występują silnie zniszczone i zabrudzone formy z mleka wapiennego. Za nią korytarz wznosi się w górę i skręcając pod kątem 90 st. w lewo doprowadza do 4-metrowego przewieszonego progu (wskazane użycie liny). Na przedłużeniu tego korytarza biegnie jeszcze ciasna szczelina o długości 8 m. Przez speleologów uznana została ona za najtrudniejszy z zacisków jakie znane są w jaskiniach Jury. Dopiero w 1977 roku (10 kwietnia) udało się pokonać go B. Buckiej, która stwierdziła, że za nim korytarz jest obszerniejszy (rodzaj salki), ale bardzo niebezpieczny w związku z czym zaprzestano dalszej jej penetracji. O trudności pokonania tego zacisku świadczy fakt, że do tej pory przeszli go tylko nieliczni, co spowodowało, że nie przeprowadzono dokumentacji tej części jaskini. Poniżej progu w bocznym ciągu znajduje się jeszcze niewielki kominek z ładnym mlekiem wapiennym.

Obecnie jaskinia ta nie posiada pięknej szaty naciekowej. Jej dno zalegają głazy i rumosz skalny a w końcowych partiach występuje namulisko gliniaste.

Jaskinia ze względu na trudny dostęp została odkryta dopiero 14 listopada 1946 przez K. Kowalskiego i S. Strawińskiego. W 1946 K. Kowalski zinwentaryzował ją i sporządził mapki części jaskini. Północno-zachodnią część odkryto dopiero w 1965 (bracia Siadkowie). W 1980 ponownie została opisana i zmierzona przez M. Czepiela.
W jaskini miał miejsce ciekawy wypadek utknięcia w zacisku. 10 lutego 1990 w końcowym skrajnie trudnym zacisku utknął 19-letni grotołaz z Zawiercia. Towarzysz poszkodowanego zaalarmował kolegów, a potem Grupę Tatrzańska GOPR. W wyniku akcji ratowniczej, w której uczestniczyło wielu znanych grotołazow z Krakowa, po użyciu wiertarki, młotków i przecinaków pechowiec został wyciągnięty po niemal 24 godzinach uwiezienia.

 

Długość:   130 m
Głębokość: 16 m


Fot. Epimenides - studnia wejściowa

powiększ
Rys. Epimenides - Plan J. Nad Źródłem

Zobacz także

Dolina Będkowska (Będkowice)
IT-JURA.PL - serwis jurajski
Początek strony Copyright © 2000-2011 Dariusz Orman | Autor | Kontakt Początek strony