GRODZISKO k. Kłobucka

Wczesnośredniowieczne grodzisko wklęsłe (pierścieniowate) o położeniu skarpowym usytuowane na skraju terasy nadrzecznej, oddzielone od zaplecza głęboką fosą i podwójną linią wałów.

Grodzisko położone jest na prawym (południowym) brzegu Czarnej Okszy, około 200 m na południowy zachód od mostu, przez który biegnie droga do Kłobucka. Dojście do grodziska przez pola od szosy po stronie południowej albo z przeciwległego brzegu rzeczki po kładce przy grodzisku. Obecnie grodzisko porośnięte starymi ok. 200-, 300-letnimi dębami znajduje się w obrębie rezerwatu Zamczysko

Majdan grodziska, o średnicy 40x50 m, otoczony jest pierścieniowatym wałem oraz oddzielony od zaplecza głęboką fosą o szerokości 5-7 m. Po zewnętrznej stronie fosy ciągnie się drugi wał na planie podkowy otwartej ku dolinie Czarnej Okszy. Wysokość wałów w stosunku do dna fosy. Wysokość wałów w stosunku do dna fosy do 9 m, a szerokość u podstawy wynosi 10-15 m. Obwałowania miały formę nasypów z glinki piaszczystej, beż żadnych elementów konstrukcyjnych. Po wewnętrznej stronie wału pierścieniowatego biegła szeroka na 3,5 m droga, zbudowana z niewielkich kamieni narzutowych. 

W kierunku przeprawy przez rzeczkę i otaczające ją mokradła prowadziła z grodu kamienno-ziemna grobla, której pozostałością jest widoczne po stronie północno-wschodniej krótkie „odgałęzienie” wału pierścieniowatego . 

Grodzisko to jest pozostałością osady obronnej, mieszczącej przypuszczalnie lokalny ośrodek władzy w czasach poprzedzających lokację miasta na terenie dzisiejszego Kłobucka. Być może znajdowała się tu siedziba łowczego książęcego, który w XIII w., w czasach rozbicia dzielnicowego, sprawował pieczę na miejscowym okręgiem łowieckim, leżącym na północno-wschodniej rubieży ziemi krakowskiej.

Datowane jest na XII-XIII w., z możliwością wcześniejszego użytkowania w X-XI lub VIII-IX w. Na jego terenie znaleziono jednak również wędzidło i fragment drugiego z XIV w. 

Opracował: Zbigniew Bereszyński 

Zobacz także